ΤΟ ΚΟΥΝΙΣΤΟ ΔΟΝΤΙ ΤΗΣ ΦΡΥΝΗΣ

Εκείνο το μεσημέρι στο κυριακάτικο τραπέζι η Φρύνη σταμάτησε ξαφνικά να τρώει και είπε σπρώχνοντας δισταχτικά με τη γλώσσα ένα από τα μπροστινά δόντια της: «Μαμά, τούτο το δόντι μου κουνιέται». «Να το βγάλουμε, για να φυτρώσει το καλό δόντι». «Και τούτο είναι καλό!» υπερασπίστηκε το κουνιστό δόντι της η Φρύνη. Όμως, όσο και να το υπερασπίστηκε, εκείνο -το δόντι λέω- έκανε τα δικά του και μετά η Φρύνη περίμενε τη νεράιδα των δοντιών. Μη ρωτάς γιατί. Είναι μια ολόκληρη ιστορία και δε γίνεται να τη διαβάσεις όλη εδώ στο οπισθόφυλλο…